خانه ی درویشی

ه حس خوبیه بغض خفت کنه اما نتونی گریه کنی چه حس خوبیه درد بکشی اما آخ نگی. چه حس خوبیه از دلتنگی جون بدی اما نتونی ببینیش. چه حس خوبیه گوشه اتاق بشینیو و تا صبح به عکسش نگاه کنی تا شاید خوابشو ببینی چه حس خوبیه به خدا التماس کنی که بذاره یه امشب اون تو خوابت بیاد و به این امید چشاتو رو هم بذاری. چه حس خوبیه هر رو صبح که بیدار میشی عکسشو ببوسی و بگی عزیزم مواظبه خودت باش من نفسم به تو بستس چه حس خوبیه روزی صد دفه با عکسش حرف بزنی درصورتی که اون صداتو نمیشنوه.. خانه ی درویشی...

معلم عصبی دفتر رو روی میز کوبید و داد زد: سارا ... دخترک خودش رو جمع و جور کرد، سرش رو پایین انداخت و خودش رو تا جلوی میز معلم کشید و با صدای لرزان گفت : بله خانوم؟ معلم که از عصبانیت شقیقه هاش می زد، تو چشمای سیاه و مظلوم دخترک خیره شد و داد زد: چند بار بگم مشقاتو تمیز بنویس و دفترت رو سیاه و پاره نکن ؟ هـــا؟! فردا مادرت رو میاری مدرسه می خوام در مورد بچه بی انضباطش باهاش صحبت کنم! دخترک چونه ی لرزونش رو جمع کرد... بغضش رو به زحمت قورت داد و آروم گفت: خانوم... مادرم مریضه... اما بابام گفته آخر ماه بهش حقوق می دن... اونوقت می شه مامانم رو بستری کنیم که دیگه از گلوش خون نیاد... اونوقت می شه برای خواهرم شیر خشک بخریم که شب تا صبح گریه نکنه... اونوقت... اونوقت قول داده اگه پولی موند برای من هم یه دفتر بخره که من دفترهای داداشم رو پاک نکنم و توش بنویسم... اونوقت قول می دم مشقامو ... معلم صندلیش رو به سمت تخته چرخوند و گفت بشین سارا ... و کاسه اشک چشمش روی گونه خالی شد . . . خانه ی درویشی...

گاهی وقت ها دلت می خواد با یکی مهربون باشی دوستش داشته باشی و براش چای بریزی گاهی وقت ها دلت می خواد یکی رو صدا کنی بگی سلام! میای قدم بزنیم؟ گاهی وقت ها دلت می خواد یکی رو ببینی شب بری خونه فکرکنی و کمی هم بنویسی گاهی وقت ها آدم ها چه چیزهای ساده ای رو ندارن...! ّ»َۀ«»أِرتذسخمالعفظیاتذظیخکاعتذشفکتدسرثمعطیاالخثعهقشساطتنقردا باور کنین با این کار سبک میشم!چه کار؟!همین که همین طوری دودستی بزنم رو کیبورد!!!مثه الان!!!!!! خانه ی درویشی...

عاشق این متنم... برا اینکه یه جور ایی به خودممو یکی از دوکسام مربوط میشه..... یه وقتایی که دلت گرفته . . . بغض داری, آروم نیستی ,دلت براش تنگ شده. . . حوصله ی هیچکس رو نداری! به یاد اون لحظه ای بیوفت که بی قراری هاتو دید اما چشماشو بست و رفت . . خانه ی درویشی...